Publicaties

Artikel Gezond Nu met Liesbeth Hop

Voorkant Gezond Nu aug 2017We leven in een digitaal luilekkerland. Je kunt het zo gek niet bedenken en er is wel een uitvinding voor om het makkelijker te maken. Van maaltijdboxen tot e-bikes en van navigatie tot smartphones. Ondanks deze overdaad aan gemak, lijken we gestrester dan ooit. Hoe kan dat? Redacteur Shlrah lpenburg zocht het uit

Liesbeth Hop schrijft mee aan Nederlandse Opvoedingscanon

OpvoedkanonBinnenkort verschijnt de nieuwe versie van het Nederlandse Opvoedingscanon dat voor het eerst werd gepresenteerd in februari 2010.

De canon belicht 51 thema’s, waaronder seksualiteit,  de rol van vaders in de opvoeding („Leer je zoon respect te hebben voor vrouwen en voor zichzelf”) en de omgang met moderne media („Laat kinderen niet gamen voor het slapen gaan”).

Liesbeth Hop werd uitgenodigd om hoofdstuk 50 over ‘Mediawijsheid’ te verzorgen. De opvoedingscanon is een initiatief van René Diekstra, lector jeugd en opvoeding aan de Haagse Hogeschool, in samenwerking met Gemeente Den Haag en Uitgeverij Bert Bakker.

Zie voor het hoofdstuk dat geschreven werd door Liesbeth Hop: Hoofdstuk 50:http://www.opvoedingscanon.nl/opvoedingscanon.php

 

Een lastig kind is niet ziek

EenlastigkindisnietziekEen te druk kind heeft ADHD, een te stil is autistisch? Stop met elk kind een stempel geven, zegt gezinscoach Liesbeth Hop bij soep en sap. Ze begon een campagne tegen labelen.

NRC artikel van 4 oktober 2015.

Even vingers opsteken. Welke ouder heeft een kind met ‘iets’? ADHD, PDD-NOS, ASS, ADD of een stoornis met een andere naam? Heeft uw kind op de basisschool al bijles? Wiens kind slikt er Ritalin of Concerta? Iemand met een kind over wie de school (of de leesmoeder, uw vrienden, uzelf) ‘twijfels’ heeft?

Grote kans dat u met uw vinger omhoog zit. En anders heeft u vast wel van die onrustbarende cijfers voorbij zien komen. De afgelopen tien jaar: twee keer zoveel basisscholieren die extra hulp nodig hebben, vier keer zo veel middelbare scholieren met een rugzakje (extra geld voor extra hulp). Bijna een miljoen kinderen tussen de 4 en 18 gebruikt medicijnen voor hun leer- of gedragsstoornis, 125.000 daarvan zijn aan de Ritalin, en dat alleen al is 4,5 procent van de Nederlandse jeugd.

Liesbeth Hop (52) hoorde en zag die cijfers ook. En in haar praktijk (ze is opvoedcoach) zag ze de tragiek achter de getallen; onzekere ouders, ongelukkige kinderen. Bij haar riep het de vraag op die bij veel mensen sluimert. Hoe kán het? Waarom is er met zoveel kinderen iets mis? Ligt dat aan de kinderen? De ouders? Het onderwijs? De hele samenleving soms?

Klik op de afbeelding om het vergroot te openen.

U kunt ook het gehele artikel, gratis na aanmelding op Blendle lezen.

 

Niks adhd, gewoon een druk baasje

NiksadhdTe veel kinderen krijgen ten onrechte 'een medisch etiket' opgeplakt, omdat ze te druk zijn, te veel in zichzelf gekeerd of niet kunnen meekomen in de klas. Dat concludeert opvoedcoach Liesbeth Hop in haar boek Gun kinderen hun eigen label, dat vandaag verschijnt. Ze geeft ouders tips om weg te blijven van diagnoses. 'Laat een kind zichzelf zijn.'
 
ELLEN VAN GAALEN
Artikel AD 29 september 2015
 
Op 11-jarige leeftijd kreeg de zoon van Yvonne van Riemsdijk uit Koedijk zijn diagnose: adhd, gilles-de-la-tourette, een vorm van autisme en een licht verstandelijke beperking. ,,Ik schrok toen ik die hele lijst hoorde. Het was een klap in mijn gezicht,'' vertelt ze nu, jaren later. Toch was deze moeder ook opgelucht. Het lag niet aan haar dat haar zoon anders was. ,,Als moeder ben je altijd bang dat het aan jou ligt.''
Haar zoon was druk, kon niet stilzitten. In de klas zette hij de boel soms op stelten. Kinderen wilden niet altijd met hem spelen, omdat hij het spel verpestte. ,,Hij was erg ongeduldig, kon zich slecht concentreren,'' vertelt Van Riemsdijk.
 
Naarmate de jongen ouder werd, kreeg hij tics, werd somber en angstig. ,,We trokken het niet meer.'' Van Riemsdijk kwam in het medische circuit terecht. Haar zoon werd maandenlang opgenomen. De artsen voorspelden een toekomst zonder werk, zonder zelfstandige woning, zonder echte vrienden.
Na dat eerste gevoel van opluchting volgde het ongeloof. ,,Ik zag veel meer potentie in mijn zoon. Dat kon er alleen niet uit komen door alle problemen in ons gezin.'' Ze nam een drastisch besluit: haar zoon mocht niets weten van de diagnoses. ,,Een kind dat weet dat hij van alles mankeert, gaat zich daarnaar gedragen. Dan komt er zeker niet uit wat er in zit.''
 
Opvoedcoach Liesbeth Hop ziet tal van kinderen met een medisch label vastlopen. ,,Kijk, daar heb je die adhd'er weer of die autist.'' Veel te veel kinderen krijgen een medisch etiket, betoogt ze. Ze roept ouders op niet te snel naar een medisch specialist te rennen, maar eerst te zoeken naar manieren om het kind beter te laten gedijen. ,,Zie de positieve kanten van je zoon of dochter en benadruk die.''
Klik op de afbeelding om het vergroot te openen.
 
 

Nieuw boek! Gun Kinderen hun eigen label - Mijn kind is anders, wat nu?

Omslag DEF Gun kinderen hun eigen label400Veel ouders horen dat hun kind 'anders' is. De buren zeggen het, de familie signaleert het, op school vindt de juf het en vaak herkennen ouders dat ook wel. Maar wanneer is er echt iets aan de hand en laat je je kind onderzoeken? En zijn er echt zoveel kinderen en jongeren met ADHD en autisme, of overdiagnosticeren we? 

Liesbeth Hop pleit ervoor dat alle kinderen en jongeren de aanpak krijgen die ze nodig hebben in plaats van een label dat laat zien wat ze 'mankeren'.

Klik hier om bij Bol.com te bestellen

Kinderen krijgen te snel een stempel, Margriet

Het is typisch iets van deze tijd, al die kinderen met ADHD, dyslexie of een stoornis in het autistisch spectrum ! Tenminste, er ziln mensendie dat vinden. Hebben zij gelijk of zijner simpelweg meer mogelijkheden om kinderen met 'afwijkend' gedrag te testen? Vier vrouwen, vier meningen. 01-05-2015.

Liesbeth Hop is als opvoeddeskundige gevraagd deel te nemen aan het forum.

Interview Liesbeth Hop in Kraamsupport

Interview"We zijn volledig doorgeslagen in vastleggen, meten en categoriseren'

Het aantal kinderen in Nederland met een psyschisch label is de afgelopen jaren enorm gestegen. Jeugd- en gezinscoach Liesbeth Hop liet vorig jaar met de campagne 'Gun kinderen hun eigen label' een tegengeluid horen. Onlangs bracht zij een boek uit onder dezelfde titel. 'Laten we kijken naar wie onze kinderen zijn, en niet naar wat ze mankeren. Gun ze hun eigen label'. November 2015.
 
 

Gun kinderen hun eigen label

kinderwijzIs het niet mooi dat alle kinderen op elkaar lijken maar toch ook allemaal anders zijn? Het maakt het werken met kinderen in ieder geval heel boeiend! Toch staat de diversiteit onder kinderen onder druk. Artikel Kinderwijz september 2015
 
Er is een mooie bijdrage van Liesbeth Hop. Zij vertelt in haar artikel dat het mooi is dat alle kinderen op elkaar lijken maar toch ook allemaal anders zijn. Het maakt het werken met kinderen in ieder geval heel boeiend! Toch staat de diversiteit onder kinderen onder druk. Het blijkt dat wij in deze tijdgeest graag willen dat kinderen voldoen aan de geldende norm, en we worden erg onzeker als dat niet het geval is. De charme van het ‘anders zijn’ lijkt bijna geheel te zijn verdwenen in een maatschappij waarin alles wordt gemeten en vergeleken. Het levert kinderen al snel een label op, waardoor hun eigenheid naar de achtergrond verdwijnt. Hoe zorgen wij dat onze kinderen toch worden wie zij zijn?

Klik op de afbeelding om het vergroot te openen.

U kunt ook de uitgave van Kinderwijz hier bestellen.

 

Doorlopende leerlijn omgaan met media

Je kunt kinderen niet snel genoeg Ieren met digitale media om te gaan, zo vinden de initiatiefnemers van het Nationaal Media Paspoort. Een groot aantal basisscholen in Nederland en Vlaanderen is het daarmee eens en gaat aan de slag met dit lespakket voor alle groepen. Bijzonder is dat de lessen verder gaan dan het verwerven van mediawijsheid. Kinderen krijgen ook inzicht in beïnvloeding op gevoelsniveau. De ontwikkelaars van het lespakket spreken dan ook Iiever van media-empowerment.